Knooppuntroute 45-85-4-15-97-11-20-83-58-94-29-27-59-26-95-10-4-85-45
Ik spreek af met mijn fietsvriendin aan het station, waar ik mijn Blue Bike (knalturkooisblauwe fiets) oppik (https://www.blue-bike.be), controleer op remmen en banden, en we zijn ribbedebie. We rijden parallel met de tramweg, langs de zijkant van de Avondschool, onderdoor het tunneltje iets verderop, richting Maria Hendrika park (door Oostendenaren “tBosje” genoemd). Aan de ingang van het park komen we bij knooppunt 85, een algemeen startknooppunt voor veel fietsers. We volgen nu de richting van knooppunt 4, dan voorbij het Kennedy rondpunt, knooppunt 15 volgend, dat ons op de Gistelse steenweg brengt, en nemen aan de Spar rechtsaf, richting Stene via de mooie, brede bomenlaan, op naar knooppunt 97, dat eindigt in Stene dorp: een piepklein, pittoresk dorpje met een schattig kerkje annex kerkhof, en enkele bistrootjes met terrasjes en parasolletjes.
Tijd voor een eerste stop. We pikken er “de Vlasschaard” uit, een heel authentiek café-bistrootje met zwart-wit stenen vloer en een interieur van de oude tijd. Naast de bistro een terras/orangerie met veel groen en bloemen. Gezien de zon op zijn hoogst zit op dit middaguur, nemen we plaats onder een parasolletje en bekijken de spijs-en drankenkaart. Rondom ons zie ik enkele mensen eten. Ik bekijk het even allemaal. Zo te zien helemaal niet slecht, heel verse en kleurrijke, vooral goedverzorgde borden. Dik oké dus! De lunch/dagschotel is er heel betaalbaar en de slaatjes, heel belangrijk, zien er niet uit als konijnenvoer. We worden bediend door een bloedmooie, donkerharige serveerster die bovendien zeer lief en gedienstig is. Onthouden dit adresje!! http://www.devlasschaard.be
Buikje vol stappen we terug op de fiets en volgen nu, vooraleer het dorp terug uit te rijden, knooppunt 11. Dit brengt ons op een landelijke weg, gedeeltelijk gekasseid. Op onze linkerkant passeren we een petanque club – bijzonder goed gekend blijkbaar want er is daar heel wat volk aanwezig- , daarna een oefenpiste voor wielrenners, wat verderop een prachtige paardenfokkerij.
Hierna rijden we doorheen een mooi krekengebied. We zien de Sluiskreek en de Zoutekreek, middenin een groen stukje natuur met heel veel vogels. Ik geniet volop van de stilte en de natuurgeluiden. We stappen kort af om te genieten van het landschap en een slokje water te nemen. Drank moet je hier wel bij je hebben, want de zon voelt hier heter aan dan elders. Voorbij het Geuzenbos rijden we een klein stukje naast de autostrade (A10), tot we uiteindelijk knooppunt 11 bereiken.
We rijden nu opnieuw over het Oostends Krekengebied, deze keer richting knooppunt 20. Eenmaal we de 20 hebben bereikt, is het even niet meer zo duidelijk welke kant we nu verder uit moeten. Volgens mijn uitgestippelde route op de kaart moeten we nu naar 83, maar dat staat in realiteit niet zo duidelijk aangegeven en bovendien komen hier een aantal wegen bij elkaar. Na wat puzzelen en zoeken zitten we toch op de juiste weg en even later komen we uiteindelijk aan bij het knooppunt 83, gelegen in het schilderachtige kanaalgebied Plassendale-Nieuwpoort, bij de gemeente Snaaskerke. We volgen het kanaal richting knooppunt 58, passeren de Nieuwebrug en fietsen nog even verder tot aan de Zandvoordebrug, waar we knooppunt 94 al zien, vlakbij het stadje Oudenburg. We blijven het kanaal volgen, over de Zwaanhoek, opnieuw een stukje natuurreservaat,om dan iets verder onder de autostrade door te rijden, over Plassendale, richting knooppunt 29, dat vlakbij knooppunt 27 ligt, aan de Plassendalebrug, op de splitsing van 2 kanalen. Hier volgt weer een pittoresk stukje met veel bomen langs het water. Dat brengt ons naar knooppunt 59. We besluiten nog even door te gaan tot knooppunt 26 en dan een korte stop in te lassen om onze knieën wat rust te geven en even bij te tanken want onze watervoorraad is op. Aan het knooppunt 26 stoppen we in “de Blauwe Sluis” . www.blauwesluis.be
Als onze batterijtjes weer wat opgeladen zijn zetten we onze tocht verder, deze keer huiswaarts. We oriënteren ons naar knooppunt 95 en eenmaal daar aangekomen, fietsen we de dijk op die naast de Spuikom loopt. Na iets meer dan een kilometer bereiken we knooppunt 10, waar we de grote weg oversteken die van Bredene naar Oostende loopt, via knooppunt 4, vandaar terug naar knooppunt 85, onze start, en van daaruit terug naar het station.
Toen we vertrokken om 13.30 u uit Oostende was het bewolkt. Ik had me niet met zonnecrème ingesmeerd, wat ik me nu wel beklaag, want na een klein uur trok de bewolking op en begon de zon zelfs steeds feller te schijnen. En…… wat denk je? Inderdaad……., een kreeft heeft er niets aan. Voldaan en moe van het fietsen nemen mijn vriendin en ik afscheid en thuis laat ik me in een heerlijk lauw bad glijden om wat af te koelen. Heeeeerlijk!!!!!!! Mijn tube Aloë Vera gel leg ik alvast in de koelkast, want ik denk dat ik die straks hard nodig zal hebben om mijn verbrande huid te verzorgen.
Mietje…. hoe leuk van met jou virtueel op fietstocht te gaan. Nu ik hier min of meer aan het huis gekluisterd ben, om natuurlijk helemaal voor Luc te kunnen zorgen, is de lectuur van jouw verhaal een verademing. Blijf zo doorgaan. je bent een schat.
Bedankt lieverd! Ik denk heel veel aan jullie! Veel moed en beterschap! xxx