Tagarchief: Must does

“Het Fluisterbos”: een vakantiewoning met stijl, ruimte en potentieel, voor privé of zakelijke doeleinden

 

In het hartje van Oostende, vlakbij de jachthaven, de winkelcentra, het cultuurcentrum en het mooie stadsmuseum, hebben de muren oren en fluisteren de bomen dat het leven zo zoet kan zijn.

Na eeuwenlang ambachtelijk speculoos, de lekkerste Maple Pecan koeken (OMG!) en dagvers brood te hebben gebakken, en nog zoveel andere lekkernijen, hun kinderen te hebben opgevoed, en bovendien actief betrokken te zijn geweest in het handelaarsgebeuren, besloot ons warme bakkerspaar dat het tijd werd om nog een tweede levensdroom te verwezenlijken: een vakantiewoning uit de grond stampen. En wàt voor één!’ Het pasgeboren kind moest een naam krijgen, en dat werd ‘Het Fluisterbos’ , met een knipoog naar het tegenover liggende ” Whisper trees”,  een kunstwerk van Yves Velter , een in Oostende wonende en werkende hedendaagse kunstenaar.

Deze vakantiewoning biedt net dat ietsje meer dan een traditionele B &B, noem het SPACE, of ruimte voor families of groepen. Enneu…. ze draagt een naam die luidop gefluisterd wordt…en dat wordt o zo leuk gesymboliseerd door het mooie, ludieke kunstwerkje van Lut Brackx op de binnenplaats, een sculptuurtje van 2 fluisterende figuurtjes. Ook het schilderij onder de klimop, van de jonge Oostendse street art kunstenaar Siegfried Vynck   verdient een vermelding. Lees verder “Het Fluisterbos”: een vakantiewoning met stijl, ruimte en potentieel, voor privé of zakelijke doeleinden

Marrakech: de Soek (4)

Het steegje dat we nu binnenstappen is door een latwerk van gevlochten bamboe overdekt, bedoeld om af te schermen tegen de zon. Fruit, groenten en specerijen staan er in massa’s uitgestald. Tussen de latten door dringen de zonnestralen zich onverbiddelijk op in een prachtig en sfeervol schouwspel van blauwachtige, stofferige strepen licht.

Her en der zien we stalletjes met kruiden en cosmetica. Ik word bij de arm gegrepen door een mysterieus gesluierde beauty, althans dat laatste vermoed ik bij het zien van deze twee prachtige ogen in  het enige stukje huid dat onbedekt is. Hoe zou de rest dan minder mooi kunnen zijn? Hoe dan ook, deze diepdonkerbruine kattenogen kijken me aan met een intensiteit die bijna hypnotiserend werkt. Ze stopt me een verzilverde armband toe en vraagt waar we vandaan komen. Lees verder Marrakech: de Soek (4)

Marrakech: De soek (3)

Dinsdag, 15 november, 1994, Marrakech

Abdu toont ons enkele typische bouwwerken en poorten, vooraleer we naar de ‘echte’ soeks gaan, via een straatje waar alle ambachtslui vertegenwoordigd zijn: lederbewerkers, wevers, borduurders, pottenbakkers, meestal enkel mannelijke leden. Ze werken in omstandigheden die voor ons ondenkbaar zijn: in heel kleine krotpandjes, waar ze met zes of zeven op elkaar gedrumd hun ambacht moeten uitoefenen. Meestal vredige, teruggetrokken, maar aardige mensen. Anders dan de straatverkopers (die aan je plakken als stroop), laten ze je met rust en laten zich gewillig bespioneren. Ze zijn eigenlijk heel fier op wat ze doen en vinden het fijn te mogen tonen wat ze met handwerk tot stand brengen. ‘Le vrai artisanat’ glundert Abdu, terwijl hij een babbeltje doet met de ambachtslui. Ze wenken ons naderbij te komen om wat uitleg te geven over hun creaties en de manier waarop ze die maken. Jennie vraagt aan een lederbewerker of we met hem op de foto mogen. De man roept zijn ploegmaten erbij en we nemen een foto met de belofte dat we hen een exemplaar zullen opsturen. Een van de jongens schrijft zijn adres op een stukje leder. Lees verder Marrakech: De soek (3)

Restaurant Petrus in Oostende, het kloppend hart van een heilig plein

Op het Sint Petrus en Paulus plein in Oostende vind je restaurant Petrus. De zaak valt meteen op, omdat de met felgele stof beklede terrasstoelen en de gele zonnewering deze gezellige bistro een opvallende en zonnige schittering geven.

Als ik zin heb in een kwalitatief uitstekende steak tartaar , naar keuze zelf te bereiden met alle aangeleverde accessoires, of kant-en-klaar opgediend, dan kan ik zonder twijfel Restaurant Petrus aanbevelen. Hetzelfde doe ik als de bedwelmende geur van Petrus’ (h)eerlijk bereide mosselen me influistert dat ik beter niet kook vanavond en beter lekker mijn voeten onder tafel kan steken 🙂
De rest van de kaart is er overigens ook lekker, maar deze twee gerechten behoren wel tot mijn top 3 van ‘waar- eet- ik- als- ik- zin- heb- in…’ Lees verder Restaurant Petrus in Oostende, het kloppend hart van een heilig plein

De Hammam (2)

https://www.youtube.com/watch?v=3PmLljekX9w&t=40s

Vervolg op ‘Marrakech

Dinsdag 15 november 1994, Marrakech

Ontbijten op een deftig uur in het centrum van Marrakech, op een dakterras met een prachtig panorama op de stad en in de verte het Atlasgebergte…. dat is pas luxe!!! De hele omgeving is  gehuld in een langzaam optrekkende, in de zon verdampende ochtendnevel.

Nadat we rijkelijk genoten heb van ons ontbijt, met zicht op dit  dynamisch schouwspel van een stad die ontwaakt (o-daar-heb-ik -altijd-al-zoveel-van-gehouden), lopen we even later op de rue Alla-l-Fassi, een brede boulevard met palmbomen. Tien uur. We voelen de ochtendkilte nog, vanwege de nevel, maar tegelijk kondigt de zon een behaaglijk warmte aan, die zelfs neigt naar hitte. Links van ons probeert een man gelijke pas met ons te houden. Ik gluur even terzijde. Hij vraagt of hij ons de stad mag laten zien. Jennie neemt het woord, terwijl ze resoluut doorstapt en hem kordaat probeert af te wimpelen. Hij reageert vrij arrogant. Met een neerbuigende blik en een vuile-vinger gebaar geeft hij blijk van zijn minachting voor ons, Europese vrouwen. Lees verder De Hammam (2)

De Vlasschaard in Stene (bij Oostende): landelijk, lieflijk, romantisch…én lekker! Een klein pareltje…

Stene is een piepklein, pittoresk dorpje aan de rand van Oostende, met een schattig kerkje (onlangs mooi in het wit herschilderd) annex kerkhof, en enkele bistrootjes met terrasjes en parasolletjes. Knooppunt fietsers uit de buurt van Oostende volgen knooppunt 97.

De Vlasschaard is voor mij bijna een vaste, vertrouwde stopplaats geworden als ik met de fiets op stap ga. Vanuit Stene zet ik mijn tocht verder, zelfs al moet ik daarvoor soms een omweg maken.  “De Vlasschaard” is een heel authentiek café-bistrootje met zwart-wit stenen vloer en een interieur uit ‘grootmoeders tijd’. Lees verder De Vlasschaard in Stene (bij Oostende): landelijk, lieflijk, romantisch…én lekker! Een klein pareltje…

Oud Gemeentehuis in Varsenare: mosselen op zijn allerbest!!!

Rechtover de kerk van Varsenare ligt het “Oud Gemeentehuis” (OGH…..of is het OMG? 🙂 een brasserie met een geschiedenis. De zaak bestaat al jaren, maar werd door de huidige uitbaters met kennis van zaken uitgebouwd tot een successtory. Lees verder Oud Gemeentehuis in Varsenare: mosselen op zijn allerbest!!!

Christinastraat in Oostende- handelszaken met een neus voor kwaliteit en authenticiteit

Het is jammer dat nog steeds zoveel toeristen voorbijlopen aan de Christinastraat. Dit pittoresk en autovrij winkelstraatje, dat parallel loopt met de befaamde Kapellestraat, en haaks staat op de Adolf Buyl straat,  is echt wel de moeite om te doen. Je vindt er geen winkelketens, enkel authentieke en kwaliteitsvolle zaken, sommige wellicht iets duurder, maar kwaliteit en originaliteit laten zich uiteraard betalen. Er heerst een soort familiesfeer, alle bewoners en handelaren kennen er elkaar en doen er hun dagdagelijks babbeltje. De “sociale controle” is lekker meegenomen, voor diegenen die er wonen. Het straatje schittert in zijn positieve inslag. Lees verder Christinastraat in Oostende- handelszaken met een neus voor kwaliteit en authenticiteit

Fietstocht van 29 km : Oostende-Stene-Snaaskerke-Oudenburg-Plassendale-Bredene-Oostende

Knooppuntroute 45-85-4-15-97-11-20-83-58-94-29-27-59-26-95-10-4-85-45

Ik spreek af met mijn fietsvriendin aan het station, waar ik mijn Blue Bike (knalturkooisblauwe fiets) oppik (https://www.blue-bike.be), controleer op remmen en banden, en we zijn ribbedebie. We rijden parallel met de tramweg, langs de zijkant van de Avondschool, onderdoor het tunneltje iets verderop, richting Maria Hendrika park (door Oostendenaren “tBosje” genoemd). Lees verder Fietstocht van 29 km : Oostende-Stene-Snaaskerke-Oudenburg-Plassendale-Bredene-Oostende

De Haan

’t Stil Genot
August Beernaertstraat 5
8420 De Haan
https://www.facebook.com/stilgenot
www.mijnwebwinkel.nl/winkel/t-stil-genot
059/32 61 74

Leuke ontdekking tijdens mijn kustroute-fietstochtje. Een heel leuk peperkoeken theehuisje, voor romantische zielen die houden van echte thee, koffie en zelfgemaakt gebak. Het is er vrij druk. Veronique, the lady of the house (zonder pony), staat er helemaal alleen voor. Met blozende-wangen-van-drukte neemt ze mijn bestelling op: thee van de maand (White Delight: een mix van witte thee, veenbes, blauwe bosbes en korenbloem), en nou ja waarom niet, een bagel met brie, walnoten, gebakken spek, rucola en honing. Veronique rent van her naar der, maar slaagt er in om iedereen tijdig te bedienen, inclusief de mensen die langskomen om wat thee en koffie te kopen. Lees verder De Haan